آلزایمر چیست؟ | تعریف، تشخیص و درمان بر اساس آخرین مطالعات جهانی [فروردین ۱۴۰۲]

با گذشت زمان، نواحی مختلف مغز کوچک می شوند. اولین نواحی که معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند مسئول خاطرات هستند. در اشکال غیر معمول تر بیماری آلزایمر، نواحی مختلف مغز تحت تأثیر قرار می گیرند. اولین علائم ممکن است مشکلات بینایی یا زبان به جای حافظه باشد.

• گروه اول (اختلال شناختی )،

شامل از دست دادن حافظه، مشکلات زبانی و اختلال در عملکرد اجرایی (یعنی از دست دادن مهارت های برنامه ریزی سطح بالاتر و هماهنگی فکری ) است.

• گروه دوم شامل علائم روانپزشکی و اختلالات رفتاری است

به عنوان مثال، افسردگی ، توهم ، هذیان ، بی قراری – که در مجموع علائم غیر شناختی نامیده می شود.

• گروه سوم شامل مشکلاتی در انجام فعالیت‌های زندگی روزمره است.

آلزایمر به عنوان یک بیماری چند عاملی همراه با با چندین عامل خطر (ریسک فاکتور) در نظر گرفته شده است از جمله:

• افزایش سن
• عوامل ژنتیکی
• آسیب های سر
• بیماری های عروقی
• عفونت ها
• عوامل محیطی (فلزات سنگین، فلزات کمیاب و غیره).

تصور می‌شود که بیماری آلزایمر ناشی از تجمع غیرطبیعی دو پروتئین‌ در داخل و اطراف سلول‌های مغز است:

• آمیلوئید،

یکی از پروتئین های درگیر، آمیلوئید نام دارد که رسوبات آن پلاک هایی را در اطراف سلول های مغز تشکیل می دهد.

• تاو

پروتئین دیگر تاو نام دارد که رسوبات آن در درون سلول های مغز به هم پیچیده می شود.

اگرچه دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث شروع این فرآیند می شود، اما می توان گفت که سال ها قبل از ظاهر شدن علائم، شروع می شود.

در حال حاضر تست (آزمایش) واحدی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود ندارد و شناسایی این بیماری طی یک فرایند پیچیده و با انجام تست ها و معاینات متعدد انجام می پذیرد;

لذا پزشکان اغلب با کمک متخصصانی مانند متخصصان مغز و اعصاب، روان‌شناسان اعصاب، متخصصان و روان‌پزشکان سالمندان از روش‌ها و ابزارهای مختلفی برای کمک به تشخیص استفاده می‌کنند.